A tak.
Czytając wasze komentarze i przemyśliwując kwestię gromadzenia skrawków a następnie ich wykorzystania doszłam do wniosku, że należy myśl segregacyjno - recyclingową krzewić i zachęcać wszystkie kraftujące istoty do wykorzystana dóbr wszelakich, jakie zalegają im po kątach.
Stąd pomysł - Śmieciuchowiec!
Czym jest ŚMIECIUCHOWIEC? Łatwiej powiedzieć czym nie jest - nie jest pracą wykonaną z jednego dużego kawałka kartki - wyjątek może stanowić baza, ale to jedyne odstępstw od tej reguły.
Wykorzystać można w zasadzie wszystko:
skrawki papierów, serwetek, materiałów (ale nie większe niż 12 na 12 cm każdy ;)),
koronki i wstążki, guziki, ćwieki, nity i zszywki. Sznurki... stemple..wszystko, co miewacie na biurku :)
Forma jest absolutnie dowolna - przestrzenna czy płaska, konkretna lub nie. Nie musi zawierać zdjęcia - ba! nawet wcale nie musi być całości z papieru.
Najciękawszego i najbardziej pomysłowego śmieciuchowca wybierzemy wspólnie w jawnym głosowaniu:)
I najważniejsze :)
Nagrodą będzie zestaw kraftowy wieloskładnikowy dla scraperki i nie tylko :)
(Zdjęcie zachęcajace niebawem)

Termin nadsyłania prac: 17. 04. 2008 (czwartek) godz. 24.00.
na adres finnabair@o2.pl
Głosowanie odbędzie się na blogu.

Mam nadzieję, że uda mi się Was zmobilizować do twórczgo wykorzystania skrawków i prace, które się tutaj pojawią powalą mnie na podłogę. Albo i lepiej :*

Ten jesienny harmonijkowiec powstał w ramach recyclingu odpadków - wykorzystałam do niego wszystkie resztki papierów, które pozostały mi po robieniu albumiku "Wspomnienie".
Nie miałam serca ich wyrzucić, takie były ślicznościowe :)
Powstało więc to:

Miesci w sobie 6 fotografii legitymacyjnych lub może ciut większych. W środku prezentuje sie następująco :

Powędrował do Trendymanii.

Dzisiaj na zajęciach w klubiku przedszkolaka "Miś" moja grupa czterolatków została postawiana przed szeregiem wyzwań naukowych... a tematem było - co niezbyt zaskakujące - jajko.
Przełamując wielkanocne schematy króliczków z waty, kurczaczków z kłębuszków, wydzieranek, kolorowanek i pisanek zaplanowałam zajęcia poznawczo - odkrywcze na poziomie laboratorium Dextera;) Początkowo dzieciaki oglądąły jajka różnej wielkości - przepiórcze kropkowane maleństwa (zakochać się można) zakupione w hipermarkecie, jajka kurze i wydmuszkę jaja strusiego. Porównywały wielkość i kolor, macały i oglądąły. Potem nastąpił szereg jajcarskich eksperymentów :

1. Próba zgniatania - jajko ugotowane nie daje się zgniesć jedną ręką ;)
2. Próba kręcenia - jaka surowe nie wirują - a ugotowane jak najbardziej - doskonały kuchenny sposób na rozpoznanie kto jest kto ;)
3. Próba podglądania - przez zabawkowy mikrospop oglądaliśmy żółtko jajka surowego i ugotowanego (niektóre dzieci miały kłopot z patrzeniem w dziurkę, ale opanowaliśmy sytuację )
4. Topienie jajka - doskonała zabawa w "czary" - dzieci zgadywały czy jajka pływają czy toną....okazało się, że ida na dno jak kamień. Po chwili wrzucalismy jajko do drugiego słoika i jajko pływało! (Czary, prawda?) Jajka były zamieniane, podmieniane i oglądane, ale efekt był zawsze ten sam - w jednym słoiku tonęło, w drugim pływało...tylko dlaczego? Teoria o temperaturze wody sie nie sprawdziła....ciekawe kto zna tajemnicę - jak zmusić jajko, aby zaczęło pływać? Kto zna odpowiedź na tą zagadkę? Czekam ;) Podpowiem, że eksperyment mozecie bez trudu zrobić w domu.
5. Wciąganie jajka do butelki - kolejna czarodziejska sztuczka, polegajaca na wsysaniu ugotowanego na twardo jajka do sporej butelki. Potrzebne do tego były zapałki i kawałki papieru...oraz obrane jajko oczywiście. Pomimo, że długo nie mogłam wzniecić ognia w butelce (ach ta wilgoć po myciu) to moje próby zostały uwieńczone sukcesem i jajko tryumfalnie wskoczyło do środka.
Ciekawym jak wygląda to doświadczenie polecam ten filmik - super! Nam wyszło lepiej - wskoczyło całe :):):)

Chyba nietrudno zgadnąć, że zajęcia wywołały u maluchów ogromne podekscytowanie i dały im wiele do myślenia. Cieszę sie z tego bardzo i już marzę o kolejnych poznawczo - naukowych eksperymentach.
Może tym razem posadzimy razem jakieś roślinki? Hmmmmmm.......
Jeśli ktoś posiada w domu kilkulatki - polecam wspólne zabawy i eksperymenty - dzieciaki bedą oczarowane.

Popełniłam dziecięcy albumik - i przyznaję od razu, że miałam wiele wątpliwości go tworząc - moze dlatego, że to moj pierwswzy o takiej tematyce...?

Bałam sie strasznie, ale... jakoś poszło :)
Jak widać nie taki diabeł straszny jak go malują.
Zatem do rzeczy -
Albumik ma wymiary 14x15,5 cm i ma w sobie 4 karty i tagi.
Całość w kolorach limonka - lawenda - jak widać na załączonym obrazku.

Poleciał do galerii MiniArt , gdzie czeka na nowego właściciela ;)